Verhalen

Waarom we nog steeds in Jordanië zijn

We zijn sinds 2012 in Jordanië aan het werk. En we gaan nog niet weg.

Het jongste kind van Laylin en Wahid is nog maar vijf dagen. Tahmid ligt te slapen in de armen van zijn moeder in hun kleine huis in Mafraq, Jordanië. Zijn geboorte was een groot geluk, maar nu moeten de zorgkosten betaald worden en er is geen geld. Tahmid en zijn familie zijn Syrische vluchtelingen. In Jordanië kan medische zorg voor vluchtelingenfamilies onbetaalbaar zijn.

Het begin van een regionale hulpactie

Voor mensen als Laylin en Wahid zijn we in 2012 naar Jordanië gegaan. Jordanië was het eerste land waar we hulp gingen bieden vanwege de crisis in Syrië. Ons wereldwijde noodhulpteam kwam in september 2012 in Amman aan. We wilden ondersteuning geven aan kwetsbare Jordaanse families en de ongeveer 45.000 Syrische vluchtelingen die toen in het land waren (UNHCR, 2021). Syrische families waren op zoek naar veiligheid en vrede vanwege de crisis in hun eigen land en trokken naar Jordanië. Wat ze nodig hadden was een veilige plek om te slapen, warme dekens en medische zorg.

Hoge nood

Negen jaar later zijn we nog steeds in het land en op het eerste gezicht lijkt dat misschien vreemd. In Jordanië is geen ernstige voedselonzekerheid, geen lange en zeer complexe crisissituatie of een verwoestende vulkaanuitbarsting geweest. Het land staat bekend om zijn spectaculaire woestijnlandschap, de bijzondere stad Petra en de Dode Zee. Dus waarom zijn we hier? Omdat de nood in Jordanië enorm groot is.

 

 

Waarom Jordanië?

In Jordanië is er misschien geen in het oog springende noodsituatie. Maar in het kleine en relatief hulpbronnenarme land worden meer dan 757.000 vluchtelingen opgevangen, volgens cijfers van de VN-vluchtelingenorganisatie. De meeste vluchtelingen komen uit Syrië, maar er zijn ook mensen bij uit landen zoals Soedan, Irak, Somalië en Jemen. Volgens de Verenigde Naties is het niet veilig om terug te keren naar veel van deze landen. Omdat ze niet terug kunnen, hebben veel families geen andere keuze dan in Jordanië te blijven.

Hoge schulden

Vluchtelingen hebben weliswaar toegang tot de Jordaanse gezondheidszorg, maar sommige kosten zijn voor hen onbetaalbaar. Een acute operatie in een ziekenhuis, verloskundige zorg, behandeling van niet-overdraagbare ziekten (zoals diabetes of hoge bloeddruk) of zorg voor zuigelingen kan duizenden dinars kosten. Daardoor worden vluchtelingenfamilies (die veelal niet legaal mogen werken in Jordanië) mogelijk met hoge schulden opgezadeld. Een extra complicatie is dat het zowel voor Jordaanse als voor vluchtelingenfamilies moeilijk kan zijn om basisvoorzieningen te gebruiken. Gezinnen met weinig inkomen kunnen de kinderen soms niet naar school laten gaan of weten niet waar ze ondersteuning kunnen krijgen voor bijvoorbeeld gehoorapparaten of kinderopvang. Sommige mensen zijn niet goed op de hoogte van hun basisrechten in Jordanië, waardoor ze mogelijk uitgebuit worden.

Stijging vluchtelingen

Door de coronapandemie is dit allemaal nog ingewikkelder geworden. Sinds de start van de pandemie is het aantal families dat in armoede leeft in Jordanië gestegen met 38 procent onder de Jordaniërs en 18 procent onder de Syrische vluchtelingen, blijkt uit onderzoek van de UNHCR en de Wereldbank. Ontheemden en inwoners ervaren meer stress en onrust. Dit leidt soms helaas tot depressies, drugsgebruik en geweld tegen vrouwen en kinderen (UNICEF, 2020).

 

 

Wat we nu doen

Onze teams zijn iedere dag in de getroffen gemeenschappen aanwezig. De noodsituatie is niet heel zichtbaar en komt niet veel in de media, maar we zien elke dag de noden en de mensen. We zijn nog steeds in Jordanië omdat we de hoop hebben dat we ondersteuning kunnen bieden.

“We zijn nog steeds in Jordanië omdat we de hoop hebben dat we ondersteuning kunnen bieden.”

  • We geven hulp voor geestelijke gezondheid aan kwetsbare en gevluchte gezinnen. Daarmee krijgen deze mensen hulpmiddelen en vaardigheden om met stress, angst, rouw of trauma om te gaan. Dat hebben ze opgelopen vanwege eerdere ervaringen of ook door de coronapandemie.
  • Ons programma voor geldhulp en casemanagement brengt kwetsbare families met complexe noden in contact met de hulp die ze nodig hebben. Te denken valt aan inkomensondersteuning om rond te komen, juridische bijstand om te begrijpen welke rechten men heeft of hulp bij het vinden van huisvesting die beter is afgestemd op de behoeften.
  • Met onze geld-voor-gezondheidinterventies ondersteunen we gezinnen zoals dat van Laylin en Wahid, voor wie gezondheidszorg onbetaalbaar kan zijn. Met de geld-voor-gezondheidinterventies dragen we een deel van de kosten voor acute ingrepen, gezondheidszorg voor moeder en kind en behandeling van niet-overdraagbare ziekten (zoals hartafwijkingen of diabetes) voor families die dit niet kunnen betalen of zich ervoor in de schulden moeten steken. Geld-voor-gezondheid betekent dat we gebruik maken van de prima gezondheidszorg in Jordanië zonder dingen dubbel te doen. Kwetsbare families krijgen zo toegang tot de gezondheidszorg die ze nodig hebben.

Kortom, we zijn nog steeds in Jordanië omdat er nog steeds veel kwetsbare families zijn die ondersteuning nodig hebben. We zijn vastbesloten om dat te blijven doen zo lang we kunnen.


  • Het werk van Medair in Jordanië wordt gefinancierd door het Zwitserse Bureau voor Ontwikkeling en Samenwerking (SDC), het Bureau voor Humanitaire Aangelegenheden van de VN, het DG Europese Civiele Bescherming en Humanitaire Hulp (ECHO), het Duitse Ministerie van Buitenlandse Zaken, het Bureau voor Bevolking, Vluchtelingen en Migratie (PRM) van het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken en door particuliere donateurs.
  • Voor deze inhoud is gebruik gemaakt van informatie van Medair-medewerkers in het veld en op het hoofdkantoor. De zienswijzen in dit bericht vallen onder de verantwoordelijkheid van Medair en dienen op geen enkele wijze beschouwd te worden als de officiële opvatting van enige andere organisatie.
  • Alle foto’s: © Medair/Mona van den Berg

CHECK OUR LATEST STORIES