Irak: dit zijn niet eens mijn eigen kleren

Jassim (49) woont in een huis dat niet van hem is. Hij weet niet wie de eigenaar is of hoe lang ze daar met z’n achten kunnen blijven. Jassim en zijn familie is in september 2017 in het leegstaande huis in Sinjar getrokken. Sinds augustus 2014, toen gewapende groepen de regio binnendrongen, leefden ze in kampen en kale gebouwen. “Ons dorp werd als eerste ingenomen,” vertelt hij.

Teams van Medair gaan langs bij families die pas zijn teruggekeerd naar Sinjar om te kijken welke mensen dekens, kerosinekachels en brandstofopslag nodig hebben. In dit gebied, waar elektriciteit schaars en duur is, wordt vooral op kerosine gekookt en gestookt. Om de meest kwetsbare families te vinden, zijn we in 47 dorpen in de regio van deur tot deur gegaan om de mensen te vragen naar hun noden.

Jassims vrouw Farida ontvangt het onderzoeksteam van Medair in de tuin. We horen over hun ellende en gebrek aan inkomen, dus zetten we het gezin op de lijst voor distributie van huishoudspullen. In totaal heeft Medair 1.953 pakketten verstrekt in de regio Sinjar tijdens dit project, gefinancierd door de Europese Civiele Bescherming en Humanitaire Hulp.

Maar het noodhulpwerk is meer dan cijfers, het gaat vooral om contact maken met mensen, luisteren naar hun verhalen en bieden van praktische en emotionele ondersteuning.

Farida vertelt over haar chronische ziekte, waarvoor ze medicijnen nodig heeft. We vertellen haar over de gratis mobiele gezondheidskliniek van Medair die eenmaal per week in Sinjar komt. Jassim vertelt dat hij vroeger in zijn dorp dagloner was en meestal in de bouw of op het land werkte, waarmee hij zijn familie kon onderhouden. “Ik was heel gelukkig met mijn leven,” vertelt hij.

De afgelopen jaren zijn heel moeilijk geweest voor het gezin. “Voor alles zijn we afhankelijk geweest van anderen,” zegt Jassim. “Zelfs het brood voor onze kinderen kregen we.”

Jassim vindt het moeilijk om positief te blijven, maar vertelt dat de hulp van Medair een sprankje hoop brengt. “We hebben alles verloren en we hebben de dingen die we van jullie krijgen hard nodig. We blijven altijd hopen dat het beter zal gaan en dat we ons leven weer kunnen opbouwen.”