Saadya woont met haar acht familieleden in een klein appartement in Amman.
Saadya (75) ontvangt me met een warme omhelzing, ook al is dit onze eerste ontmoeting. Ze stelt me voor aan haar kleindochter Sanaa (19), die een achttien maanden oude tweeling door de kamer heeft lopen. Ook maak ik kennis met haar kleinzoon Fadyeh (17). Haar kleindochters Sadye (13) en Taghreed (11) wachten zonder iets te zeggen in de andere kamer.
“Saadya wil liever niet dat de meisjes opnieuw doormaken wat er in Syrië gebeurd is, omdat ze nog zo jong zijn,” vertelt onze contactpersoon Deema. “Daarom wachten ze in de andere kamer.”
Als ik met Saadya en haar kleinkinderen in gesprek raak, begrijp ik al snel wat ze bedoelt.
“We hadden eigen land en een boerderij,” begint Saadya. “Het was prachtig. We waren allemaal één grote familie.”
Hun leven in Homs stortte in op de dag dat de Syrische crisis ook deze stad bereikte. Toen er geschoten werd, rende Saadya met Fadyeh weg.
Haar zoon en schoondochter zetten hun drie jongste kinderen in de auto. Maar toen ze wilden wegrijden, stond er een gewapende groep voor hen. De moeder schreeuwde naar haar jonge dochters dat ze op de vloer moesten kruipen. Dat heeft hun levens gered. Sadye en Taghreed overleefden het, de ouders en hun zesjarige broer werden gedood.
De buren vonden de twee meisjes en brachten hen naar Saadya en Fadyeh, die op een boerderij in de buurt schuilden. Het was Saadya duidelijk dat ze niet langer in Syrië konden blijven. Toen zijn ze naar Jordanië gevlucht.
Daar leefden ze eerst in een tentje in het vluchtelingenkamp Zaatari. Vervolgens verhuisden ze naar een appartement, waar ze samen met een andere zoon van Saadya woonden. Ze hadden het eventjes iets beter. “We waren blij. We woonden goed en we waren samen,” vertelt Saadya.
Hun geluk was maar van korte duur. Om rond te komen, werkte Saadya’s zoon zonder vergunning. Hij werd betrapt en naar Syrië teruggestuurd.
Saadya huilt al de hele tijd terwijl ze zit te vertellen, maar nu rollen de tranen over haar wangen. “Als ik had geweten dat ze hem zouden sturen naar Syrië, dan was ik meegegaan,” zegt ze vol verdriet. “Nu weet ik niet waar hij is.”
Saadya en haar kleinkinderen hadden alleen nog wat spaargeld om van te leven. Net als veel Syrische vluchtelingenkinderen wilde Fadyeh werken om zijn familie te helpen, maar hij wist dat hij en zijn familie dan het risico liepen om het land uitgezet te worden. Het was een vreselijk dilemma. “Onze kinderen zijn door deze crisis volwassenen geworden,” zegt Saadya. “In Syrië werkten de kinderen niet.”
Toen Medair hoorde van de situatie van Saadya en haar kleinkinderen, gingen we hen maandelijks ondersteunen met een bedrag van 125 Jordaanse dinar (146 euro). Met dat geld kunnen ze onder meer de huur en medische zorg betalen. Dat betekent dat Fadyeh niet illegaal hoeft te werken. Het is geen oplossing voor al hun problemen, maar het zorgt wel voor minder stress. Sinds hun vlucht uit Syrië hebben ze constant moeten worstelen om te overleven.
“Toen we nog geen geld kregen van Medair, konden we niet naar de dokter,” vertelt Saadya. “Dank jullie wel, Medair! Jullie zijn ons niet vergeten.”
Deze crisis heeft Syrische families verscheurd. Miljoenen mensen zijn door grenzen van elkaar gescheiden of zijn voorgoed verdwenen. Naast de fysieke noden van overleven en opnieuw beginnen, hebben veel vluchtelingen een trauma door wat ze hebben doorgemaakt en wat ze als vluchtelingen nog steeds moeten doorstaan.
Medair biedt Syrische families zoals die van Saadya en kwetsbare Jordaanse families geldhulp, waarmee ze in hun acute noden kunnen voorzien. Ook bieden we psychosociale zorg en verstrekken we tegoedbonnen voor gezondheidszorg. Uw maandelijkse giften maken dit werk mogelijk. Ga samen met ons verder.
Het werk van Medair in Jordanië wordt mogelijk gemaakt door het Zwitserse Bureau voor Ontwikkeling en Samenwerking, de Europese Unie, Swiss Solidarity en de gulle steun van particuliere donateurs.
Voor deze inhoud is gebruik gemaakt van informatie van Medair-medewerkers in het veld en op het hoofdkantoor. De zienswijzen in dit bericht vallen onder de verantwoordelijkheid van Medair en dienen op geen enkele wijze beschouwd te worden als de officiële opvatting van enige andere organisatie.
