In noodsituaties denken aan ouderen

Ouderen worden vaak over het hoofd gezien tijdens noodsituaties. Het zijn mensen met unieke noden, die vaak meer zorg op maat nodig hebben dan de standaard noodhulp kan bieden.

Ouderen worden vaak over het hoofd gezien tijdens noodsituaties. Het zijn mensen met unieke noden, die vaak meer zorg op maat nodig hebben dan de standaard noodhulp kan bieden.

Veel oudere mensen kampen met chronische gezondheidsklachten, waarvoor ze regelmatig medicatie en behandeling nodig hebben. Anderen moeten omgaan met handicaps in een veranderde, kwetsbare situatie. Sommige oudere familieleden raken tijdens natuurrampen of op de vlucht voor conflict gescheiden van de mensen die ze liefhebben.

Wanneer elke seconde telt en levens gevaar lopen, moeten hulpverleners zoveel mogelijk mensenlevens redden. Maar dit betekent dat specifiekere noden soms helaas niet aan bod komen.

Onze teams weten dit en proberen deze ‘vergeten’ noden ook aandacht te geven, omdat we geloven dat elk leven waardevol is, hoe moeilijk bereikbaar de mensen ook zijn.

Aaid (73) met John, de vondeling die hij nu verzorgt.

Alles achterlaten

Aaid (73) weet wat het is om als oudere te moeten vluchten. Op zijn leeftijd is lopen niet altijd gemakkelijk. Maar toen in augustus 2017 geweld uitbrak in de staat Rakhine in Myanmar, moest hij rennen voor zijn leven. Zijn dorp en zijn huis stonden in lichterlaaie.

“Ik ben met mijn vrouw, dochter en kleinzoon weggerend. We verstopten ons als het kon, we renden als het kon. Zo zijn we drie dagen onderweg geweest. We konden geen eten meenemen. Ons land en onze koeien, onze kleren en ons huis – we moesten het allemaal achterlaten.

En toen gebeurde het ergste. Mijn vrouw en mijn kleinzoon werden doodgeschoten. Ik huilde. Ik wilde ze niet achterlaten, maar ik moest wel, want er zaten mensen achter ons aan. En ik moest voor mijn dochter zorgen.”

Samen verloren

Op zijn tocht zag Aaid een jongetje dat alleen was. “Langs de kant van de weg zagen we een jongen huilen en roepen: ‘Mama?’ ‘Papa?’ Dat was zo hartverscheurend. Hij had geen ouders meer en er was niemand die voor hem zorgde.”

Terwijl er nog werd geschoten, nam Aaid de jongen op zijn arm en bracht hem in veiligheid. Het was een verschrikkelijke tocht, maar het lukte Aaid, zijn dochter en de jongen om de grens over te steken naar het vluchtelingenkamp in Bangladesh. Een kamp met 655.000 Rohingyavluchtelingen.

“Toen we hier in het kamp kwamen, kregen we hulp van mensen en organisaties. We hebben gelukkig genoeg te eten. Maar we hadden onderdak nodig.”

Dankzij de hulp van de mensen die ons ondersteunen, kon Medair in samenwerking met World Concern onderdakmaterialen en hygiëneartikelen geven aan Aaid en meer dan 4.500 vluchtelingenfamilies, om hen te beschermen tegen het weer en om ziekten te voorkomen. “We zijn heel blij met deze spullen,” zegt Aaid.

Een onbekende toekomst

Aaid zorgt nog steeds voor het jongetje John dat niemand anders meer heeft. Ze hebben allebei plotseling zo veel verloren en nu klampen ze zich aan elkaar vast. Maar het moeilijkste is voor Aaid het gemis van zijn vrouw.

“Ik mis mijn vrouw iedere dag. Ik mis haar het meest.”

Niemand weet hoeveel tijd Aaid nog voor zich heeft. Maar we weten dat hij, samen met de andere ouderen die we helpen, zijn eigen specifieke noden heeft.


Möchten Sie mehr Rohingya-Flüchtlingen wie Aaid und John helfen? Wir freuen uns sehr über Ihre Spende, jeder Beitrag zählt. Auch besteht die Möglichkeit, Medair monatlich zu unterstützen. So stellen Sie sicher, dass wir Rohingya-Flüchtlinge kontinuierlich mit Unterkünften, Hygieneartikeln und Ernährungsleistungen versorgen können.

CHECK OUR LATEST STORIES