Enawo. Die naam vergeet ik nooit! Het klinkt misschien als een verre bestemming met rustgevende witte zandstranden, maar Enawo is allesbehalve rustig. Enawo is een cycloon die op 7 maart 2017 met een kracht van categorie 4 over het noordoosten van Madagaskar raasde.
“Verwacht wordt dat Enawo een van de zwaarste cyclonen is die Madagaskar in de afgelopen vijf jaar bereikt hebben,” hoor ik 24 uur vóór de cycloon in het weerbericht. Ik maak me zorgen, maar voel geen paniek. Medair bereidt zich elk jaar goed voor op het cycloonseizoen. Alle noodhulpmedewerkers zijn al teruggeroepen van de veldlocaties. We hebben het kantoor al verstevigd met touwen en onze apparatuur in waterdichte tonnen gedaan. De auto’s, motoren en boten zijn veilig ondergebracht en we hebben onze kluis aangevuld, voor als de banken een paar dagen niet open gaan. Ik weet dat mijn collega’s al veel cyclonen hebben meegemaakt, ze zijn dus goed voorbereid. Allemaal hebben ze tips, waarmee ze me geruststellen.
Tegen het einde van de middag ga ik nog één keer naar buiten om in de stad te kijken of de mensen allemaal een veilige schuilplek hebben gevonden tegen de storm. De regen valt al met bakken uit de hemel. Ik zie veel families die in scholen en kerken schuilen. “We hebben alles thuis laten liggen en we schuilen hier,” hoor ik van een moeder. Met haar gezin heeft ze een hoekje gevonden in een klaslokaal.
Het waterpeil in de rivier is al behoorlijk gestegen. Het zal voor iedereen een lange nacht worden.
Terug op de basis begint de wind harder te waaien en slaat de regen op het dak en tegen de ramen. Ik blijf maar draaien in mijn bed. Ik ben doodmoe van alle activiteiten van de laatste 24 uur voor de storm, maar kan de slaap niet vatten. In mijn gedachten ben ik bij mijn Malagassische collega’s en vrienden. Zouden hun houten huizen het houden in de storm? En zouden ze niet overstroomd worden?
Als het eindelijk weer licht wordt, kijk ik naar buiten. Het water in de rivier staat bijna een meter hoger. Ik ga de straat om op de schade op te nemen, maar merk al snel dat ik mijn laarzen voor niks heb aangetrokken. De modder komt tot boven mijn knieën! De straten zijn modderrivieren geworden. Langzaam baan ik me een weg naar het kantoor. Sommige huizen zijn vernield of hebben geen dak meer, het grootste deel is overstroomd. Veel bronnen staan onder water, waardoor ze verontreinigd zijn. De afstand die ik normaal in vijf minuten afleg, kost me nu door de overstroomde straten twintig minuten.
Wanneer ik de deur van het kantoor opendoe, slaak ik een zucht van verlichting. Het is er droog, nog wel. Een voor een komen mijn Malagassische collega’s binnen. Van veel collega’s is het huis overstroomd, beschadigd, of allebei. Ik ben trots op mijn collega’s. Ze hebben alles laten liggen om eerst anderen te helpen. Het geeft me nieuwe energie.
Onze eerste prioriteit is levens redden! Onze teams brengen de situatie overal in de stad snel in kaart en we assisteren de autoriteiten bij de evacuatie van mensen uit gevaarlijke gebieden.
In de eerste 48 uur zijn we aan één stuk door in de weer. We gaan door met het opnemen van de schade, te voet, per boot en vanuit de lucht. Maroantsetra is onherkenbaar veranderd door de storm en de zware regen. De zandstranden liggen vol modder en brokstukken. De overstroomde straten zijn rivieren geworden, die afgerukte takken en allerlei spullen meevoeren.
Medair had WASH-noodpakketten (emmers, zeep en waterbehandelingsmiddel) klaargezet, zodat ze na een cycloon snel bij de mensen terecht kunnen komen. In de eerste 48 uur organiseren we de eerste distributies van die WASH-noodpakketten, waardoor kwetsbare families veilig drinkwater krijgen.
Mijn lijf doet pijn en mijn hoofd loopt over van de indrukken, maar de adrenaline houdt me op de been. We hebben gedaan wat we konden in de eerste 48 uur. Het Medair-team heeft zich buitengewoon ingezet om levens te redden, met name mijn Malagassische collega’s die zelf door de storm getroffen zijn. Wat zij in deze moeilijke situatie hebben gepresteerd, zal ik nooit vergeten. Het is een inspiratie voor me, iets om ooit aan mijn kleinkinderen te vertellen.
Cycloon Enawo heeft in het hele land meer dan 400.000 mensen getroffen. Het zwaarst getroffen zijn de inwoners van Maroantsetra, waar de grootste overstroming plaatsvond. Eind maart had Medair meer dan 2.200 WASH-pakketten gedistribueerd en meer dan 400 bronnen gedesinfecteerd. Zo zorgen we voor veilig drinkwater en voorkomen we de verspreiding van ziekten in Maroantsetra. Ook hebben we een snel onderzoek uitgevoerd in 87 dorpen en de resultaten gedeeld met de autoriteiten en andere partners, zodat snel de juiste respons opgezet kon worden.
Uw giften vandaag redden morgen levens. Wilt u overwegen om maandelijkse donateur van Medair te worden?
Over de auteur: Ketsia, 30, is Frans, hoewel ze het grootste deel van haar leven in het buitenland heeft gewoond, waaronder Mauritanië, Tsjaad, Engeland en Uruguay. In 2015 ging ze naar Medair en werkte in Haïti als logistiek medewerker. In februari 2016 vervoegde ze het Medair Madagascar-team als projectmanager van Rano Tsara 2, een WASH-project in Maroantsetra. Enawo was haar eerste cycloon.
Het werk van Medair in Madagaskar wordt mogelijk gemaakt door de genereuze steun van de Europese Unie, het Zwitserse agentschap voor ontwikkeling en samenwerking, Swiss Solidarity, Zurich Zoo (CH), Agence de l’eau Rhône Méditerranée Corse (FR), Canton of Aargau (CH), en gulle privédonoren.
Deze inhoud is geproduceerd met middelen verzameld door medewerkers van het Medair-veld en het hoofdkantoor. De hierin vermelde meningen zijn uitsluitend die van Medair en mogen op geen enkele manier worden beschouwd als weergave van de officiële mening van een andere organisatie.
