Verhalen

Grote nood in Sudan vanwege de Tigray- crisis

Dagelijks komen er 700 vluchtelingen bij

Sinds het uitbreken van het conflict kwamen er dagelijks meer dan 700 vluchtelingen bij. Om deze mensen op te vangen heeft de Sudanese regering vijf vluchtelingenkampen opgezet: drie bij de grens met Ethiopië voor de eerste opvang (Hamdayet, Village 8 en Wad Al Mahi) en twee lange termijn- kampen: Um Raquba en Tunaydbah. De aangekomen vluchtelingen worden vanuit de drie grenskampen doorgestuurd naar de twee langetermijn-kampen. In Um Raquba is de maximale capaciteit van 20.500 vluchtelingen op 30 januari 2021 bereikt. Met een capaciteit van iets minder dan 13.500 vluchtelingen is er in Tunaydbah nog plek voor families die gevlucht zijn voor het conflict in hun eigen land. We richten onze noodhulp op het bieden van ondersteuning in Tunaydbah. De Verenigde Naties schat in dat er misschien wel 40.000 mensen in dit snelgroeiende kamp terecht zullen komen.

De nood is zo groot

De Ethiopische vluchtelingen die ons team ontmoeten, konden vaak alleen de kleren aan hun lijf meenemen. Een paar gelukkigen hebben een mobiele telefoon. Deze ontheemde families hebben onderdak hulp nodig, maar ook huishoudelijke artikelen zoals dekens en kookgerei en hygiënematerialen, zoals zeep en tandenborstels. Er is nu grote behoefte aan deze spullen, want het regenseizoen komt eraan en veel mensen moeten hun onderkomens verbeteren om te kunnen overleven.

Verder zagen we dat er dringend behoefte is aan langdurige sanitaire voorzieningen, zoals toiletten. Er moeten hygiënevoorlichting komen voor de preventie van ziekten die zich via water verspreiden. Ook is er een duurzame drinkwatervoorziening nodig, want de enige bron van veilig drinkwater zijn nu waterzakken die meerdere keren per dag met vrachtwagens bijgevuld worden. ‘De waterkwaliteit is goed, maar water aanvoeren met vrachtwagens is heel duur,’ vertelt Damon, de leider van ons noodhulpteam in Sudan. ‘Er moeten andere oplossingen komen.’

Een extra aandachtspunt is voor ons op dit moment de noodzaak van gezondheids- en voedingshulpacties. ‘In het kamp Tunaydbah is veel nood op het gebied van gezondheid en voeding,’ vertelt onze adviseur gezondheid en voeding voor het Sudan-programma. ‘Besmettelijke ziekten, zoals malaria, luchtwegaandoeningen en diarree komen heel veel voor in het kamp. Ook de geestelijke gezondheid wordt steeds belangrijker, omdat de vluchtelingen meer last krijgen van depressies, stress en angst over hun situatie.’ De vluchtelingen die al langer dan drie maanden in Sudan zijn, hebben geen geld meer en overleven op het basisvoedsel dat ze van het Wereldvoedselprogramma krijgen. De jonge kinderen in het kamp ondervinden hiervan de gevolgen: meer dan honderd kinderen hebben inmiddels acute ondervoeding opgelopen.

Families staan in de rij bij een voedseldistributie in het vluchtelingenkamp Um Rakuba. © Medair/Joost Bastmeijer

Ongekende gastvrijheid

Deze crisis heeft een enorme impact op de mensen. Elke dag weer steken Ethiopische families de grens over omdat ze op zoek zijn naar veiligheid en naar een plek om bij te komen van het conflict. De gastvrijheid van de Sudanezen in de gebieden waar de vluchtelingen worden opgevangen is ongelofelijk groot. In de jaren 80 van de vorige eeuw vluchtten veel families uit Tigray hierheen, toen er een conflict uitbrak tussen de regio Tigray en de centrale regering van Ethiopië. Veel mensen uit Tigray hebben hier familieleden wonen en hebben gemeenschappelijke contacten en spreken dezelfde taal als de Sudanezen in dit gebied.

De vluchtelingen uit Tigray die we zagen, komen uit verschillende lagen van de bevolking. Veel van hen zijn goed opgeleid. We horen vaak dat de grond in Tigray heel vruchtbaar is. Zelfs de armen in het gebied hebben tien koeien, wat wijst op voorspoed en stabiliteit. ‘Toen ik in het kamp Tunaydbah sprak met de vluchtelingen, ontmoette ik ingenieurs, leraren, medici en ondernemers.’ vertelt Damon. ‘Allemaal zijn ze hoog opgeleid en welvarend. Maar nu zijn ze alles kwijt.’

De zussen Zedwie en Letay in hun onderkomen in het kamp Um Rakuba. Ze zijn met hun moeder gevlucht uit Tigray. Ze hebben daar nog familie. © Medair/Joost Bastmeijer

De situatie is nog steeds zeer complex

Er bestaat geen eenvoudige crisissituatie, maar helaas is dit een ongelofelijk ingewikkelde. Het begon als een binnenlandse crisis in Tigray, maar al snel raakten er ook andere partijen uit Oost-Afrika bij betrokken. ‘We weten dat er nog veel Tigrayse burgers in Ethiopië zijn die niet naar Sudan durven te vluchten,’ zegt Damon. In rapporten van Amnesty International en Human Rights Watch wordt gesproken over geweld, moord, diefstal en vandalisme in de regio Tigray. We bidden dat het niet verder escaleert en dat er een houdbare oplossing gevonden wordt. Het lot van duizenden gevluchte families staat op het spel.

We doen alles wat we kunnen om de gevluchte families gezondheidszorg, voeding en veilig water aan te bieden, want dat hebben ze dringend nodig.

Lees ook het eerdere artikel wat we schreven over onze aanwezigheid in Soedan.

Voor updates over deze en andere crises waarbij we hulp bieden, kunt u zich aanmelden voor ons E-Nieuws of ons volgen op Instagram, Twitter, Facebook of LinkedIn.

Titelfoto © Medair / Joost Bastmeijer


De hulp van Medair in Sudan wordt gefinancierd door Swiss Solidarity, het Centre for Disaster Philantropy, het Vorstendom Liechtenstein en gulle particuliere donateurs.

Voor deze inhoud is gebruik gemaakt van informatie van Medair-medewerkers in het veld en op het hoofdkantoor. De zienswijzen in dit bericht vallen onder de verantwoordelijkheid van Medair en dienen op geen enkele wijze beschouwd te worden als de officiële opvatting van enige andere organisatie.

CHECK OUR LATEST STORIES