“Alleen de winter klopt aan mijn deur” – Saad
“Vlak na de ontploffing klopten er mensen bij me aan om hulp te bieden. Mijn antwoord was telkens: Godzijdank, ja graag! Maar de dagen gaan voorbij en er komt allang geen hulp meer. Alleen de winter klopt aan mijn deur,” vertelt Saad in zijn huis in Beiroet.
Het was moeilijk om zijn voordeur te bereiken: de regen stroomde langs de trap omlaag en ons team moest uitkijken om niet te struikelen over de gebroken tegels. Wanneer we aankloppen, doet Saad gauw de deur open en ontvangt ons in een slecht verlichte kamer. Hij verplaatst zich langzaam in de kleine ruimte en laat ons de twee delen van de kamer zien, allebei verlicht door één lamp aan het plafond.
Saad wijst op het verband om zijn voet: “Door mijn hoge bloeddruk en diabetes heb ik een zware ontsteking in mijn voet die maar niet overgaat. De ontploffing heeft het gebouw heel erg beschadigd en in mijn toestand kon ik niet naar buiten komen. Door de economische crisis in Libanon kan ik niet goed aan medicijnen komen.
De trap op en af komen duurt het langst. Het lukt alleen als ik heel rustig aan doe. In de winter zal het nog lastiger worden, want dan is het glad en koud. Meestal roep ik een van de buren om me de trap af te helpen.”
Op de vloer naast Saad ligt een plas water. “Het regent nu. Mijn enige raam is door de ontploffing gebroken en ik heb het nog niet kunnen repareren. Dichtmaken kan niet, want ik moet ook ademhalen.”
Medair is inmiddels bezig om traptreden en leuningen te plaatsen, zodat Saad veilig zijn huis kan verlaten. Zijn raam wordt vervangen, zodat hij in de winter niet in de kou en regen hoeft te zitten. “Ik ben jullie eeuwig dankbaar voor wat jullie voor me doen. Ik voel me voor het eerst gehoord. Dat jullie hier zijn, geeft me hoop,” zegt Saad. Bij hem en anderen die door de explosie in Beiroet getroffen zijn, wordt door Medair aan de deur geklopt. Dat betekent dat er hulp komt en blijft.
Help ons alstublieft om in Beiroet aan nog meer deuren te kloppen. Klik hier om nu te geven.
