Bijna een jaar na de ramp zijn de gevolgen van de explosie in het centrum van Beiroet op 4 augustus nog steeds merkbaar. Om de noden van de gemeenschappen beter te begrijpen, sprak ons psychosociale zorgteam in Beiroet kortgeleden met bewoners en kleine ondernemers. Deze mensen zijn getroffen door de explosie en we wilden van hen horen welke problemen ze nog steeds ondervinden. Met hun toestemming geven we hier een impressie van dat gesprek.
De deelnemers verzamelen zich in de Assabil-bibliotheek, vlakbij de plek van de explosie in Beiroet.
De mensen gaan op veilige afstand van elkaar zitten, waarna de bijeenkomst begint. We hebben mensen uit de lokale gemeenschap bij elkaar laten komen om ervaringen uit te wisselen. Hoe gaan ze om met de gevolgen van de explosie? Welke zorgen hebben ze? Door naar elkaars verhalen en moeiten te luisteren, kan er misschien nieuwe hoop ontstaan.
Tania is lid van ons psychosociale zorgteam in Beiroet. Ze vertelt de deelnemers welke onderwerpen besproken gaan worden.
“Het belangrijkste van deze gesprekken is om een beter beeld te krijgen van de urgente noden van de gemeenschap. Jullie zijn getroffen door de explosie, maar ook door de algemene crisis in Libanon”, zegt Tania. “Het is cruciaal dat we naar jullie luisteren om beter te begrijpen hoe en waar Medair jullie kan helpen.”
Hatem (65) heeft een kapperszaak en praat met onderdakmanager Maher over de heropening.
“Er is een politieke en een economische crisis. We hebben de ontploffing in de haven gehad en bovendien zitten we met de coronapandemie. Een man van 65 zoals ik, kan niet thuis van zijn pensioen gaan genieten”, zegt Hatem. “Ik ben al ruim vijftig jaar kapper. Een paar jaar geleden heb ik de zaak gesloten en ben ik met pensioen gegaan. Maar door deze vreselijke toestand moet ik de kapperszaak weer openen en opnieuw beginnen. Kun je je indenken wat dat betekent? We zijn vandaag hier om over onze problemen te vertellen, het gaat om ons overleven.”
Mohammad (55) is eigenaar van een reparatiewinkel in de buurt van de plek waar de ontploffing plaatsvond. Zijn grootste zorg is dat hij geen producten kan inkopen voor de verkoop aan zijn klanten.
Mohammad: “We komen hier over de problemen praten die onze bedrijven hebben. We hopen op God, zodat er wat hulp komt voor ons kleine ondernemers en we door kunnen gaan. De prijzen stijgen door de devaluatie van de Libanese pond. Het is heel moeilijk om onze klanten vast te houden, omdat we hoge in- en verkoopprijzen hebben met weinig marge. Soms maken we zelfs geen winst.”
Adel (56) heeft een kleine levensmiddelenwinkel in Bashoura, vlakbij de plek waar de explosie was.
“We zaten al bijna aan de grond door de crisis in Libanon en de coronapandemie”, vertelt Adel. “De explosie deed ons de das om. Voor mij persoonlijk is nu de devaluatie van ons geld mijn grootste zorg. Alles is heel duur geworden. Ik werk veel harder, maar ik kan mijn gezin veel minder onderhouden.”
“We hebben hier vandaag gezamenlijk uitgesproken welke dagelijkse problemen we hebben in ons leven in Beiroet, vooral na de explosie”, besluit hij.
Aida (56) is met haar buurman Ahram naar de bijeenkomst gekomen.
“Mijn overleden man, zegen zijn ziel, verwende me met gouden sieraden toen we jong waren”, herinnert ze zich. “Ik heb die sieraden altijd bewaard. Maar door de economische crisis in Libanon heb ik ze allemaal moeten verkopen om de huur en het eten te betalen.”
“Voor mij is het belangrijkste dat alles wat we vandaag besproken hebben ook omgezet wordt in daden. Want er is niemand die ons helpt. We staan er helemaal alleen voor. Iedereen is Libanon vergeten. Ze hebben alles meegenomen en niets voor ons overgelaten.”
Lees meer over hoe we kwetsbare Libanezen en Syrische vluchtelingenfamilies in Libanon ondersteunen.
Het werk van Medair in Libanon wordt mogelijk gemaakt door de steun van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor vluchtelingen, Swiss Solidarity, Medicor Foundation, het Madad-fonds van de Europese Unie, Global Affairs Canada in samenwerking met Tearfund Canada en gulle giften van particuliere donateurs.
Voor deze inhoud is gebruik gemaakt van informatie van Medair-medewerkers in het veld en op het hoofdkantoor. De zienswijzen in deze publicatie vallen uitsluitend onder de verantwoordelijkheid van Medair en dienen op geen enkele wijze beschouwd te worden als de officiële opvatting van enige andere organisatie.
