Als minuten langer duren dan uren

In een dorp in de buurt van Mafraq in Jordanië, niet ver van de Syrische grens, delen Heba en Qasem een huis met twee andere families. Het echtpaar woont hier als vluchtelingen en heeft weinig toegang tot basisvoorzieningen of veilig drinkwater.

In een dorp in de buurt van Mafraq in Jordanië, niet ver van de Syrische grens, delen Heba en Qasem een huis met twee andere families. Het echtpaar woont hier als vluchtelingen en heeft weinig toegang tot basisvoorzieningen of veilig drinkwater.

Tegen het einde van Heba’s eerste zwangerschap had ze acuut hulp nodig en werd ze naar het ziekenhuis in Mafraq gebracht. Ondanks haar kritieke toestand en het levensgevaar dat zij en haar kind liepen, weigerde het ziekenhuis haar te behandelen. Ze werd weggestuurd omdat de bevalling die ze nodig had niet voldeed aan de voorwaarden en het stel de kosten niet kon betalen.

Sinds november 2014 moeten Syrische vluchtelingen betalen voor het gebruik van Jordaanse gezondheidszorgvoorzieningen. Toen de vluchtelingencrisis begon, was de zorg nog gratis, maar inmiddels zijn de kosten te hoog geworden voor de Jordaanse overheid. Dit betekent dat Syrische vluchtelingen die niet in een kamp wonen, zoals Heba en Qasem, steeds vaker niet in staat zijn om de medische zorg te betalen.

Qasem werd bang. Hij vreesde dat hun kind het niet zou halen en dat Heba in levensgevaar was. Ook maakte hij zich zorgen over de ziekenhuiskosten die hij niet kon betalen.

Ze hadden nog maar één optie. Hij bracht Heba naar een ziekenhuis in Irbid, waar ze een prijs afspraken voor de medische zorg.

Qasem zal nooit het moment vergeten waarop hij zijn pasgeboren dochter hoorde huilen. Hij voelde zich zo blij en gezegend met Sham, wat Damascus betekent.

CHECK OUR LATEST STORIES