BEIRUT BEDANKT U!
U maakte dit mogelijk
Dankzij de snelle en gulle steun van duizenden mensen zoals u, kon het Medairteam in Libanon huizen repareren, financiele steun geven en mensen psychologisch bijstaan.
Wat in een moment gebeurde, had twee jaar nodig om te herstellen.
Het leven kan in één klap veranderen
Op 4 augustus 2020 stierven 200 mensen door een enorme explosie in de haven van Beiroet. Meer dan 7.000 mensen raakten gewond, 70.000 huizen beschadigd en 300.000 mensen waren getroffen. Het team van Medair (sommigen van hen werden ook zelf getroffen) startte onmiddellijk met het werven van vrijwilligers en het opzetten van een hulpprogramma. We pakten de leiding van de hulp in één van de zwaarst getroffen wijken.
Nadat de haven van Beiroet ontplofte, nam de economische, politieke en sociale crisis in Libanon toe. Onze humanitaire hulp, oorspronkelijk gefocust op Syrische vluchtelingen, werd essentieel voor het overleven van Libanese gezinnen.
De voortdurende nasleep
“Het duizelingwekkende aantal van 2,2 miljoen kwetsbare Libanezen van heeft noodhulp nodig – naast de 1,5 miljoen Syrische vluchtelingen”
Najat Rochdi, VN-coördinator, Libanon
Het leven in Libanon is moeilijk. Oorzaken zijn onder andere: 1) De nasleep van de explosie in de haven van Beiroet, 2) de aanhoudende coronapandemie, 3) stroomuitval, 3) een brandstofcrisis, 4) tekorten aan cruciale medicijnen, 5) onvoldoende medische zorg en 6) recentelijk de snelle inflatie met prijzen die de pan uit rijzen.
Veel van de meest kwetsbare mensen in het land kunnen niet in hun levensonderhoud voorzien of in hun eerste levensbehoeften voorzien, zoals het betalen van voedsel, huur en medische zorg. De explosie in de haven van Beiroet veroorzaakte ernstige schade aan de tarwesilo’s, die nog steeds niet hersteld zijn, waardoor er in het land weinig voorraden zijn opgeslagen. Libanon importeerde vroeger 96% van zijn tarwe uit Oekraïne en Rusland; het conflict in Oekraïne heeft de voedsel- en brandstofprijzen verder opgedreven. Het platbrood, basisvoedsel in Libanon dat ooit ‘het brood van de armen’ werd genoemd, is niet langer betaalbaar.
“Op dit moment kan ik mijn gezin net twee keer te eten geven. De eerste maaltijd is meestal een boterham om de ergste trek van de kinderen te stillen. Vervolgens wachten we tot de avond voor warm eten. Voordat ik financiële steun kreeg, kon ik me geen proteïnerijk eten zoals kip veroorloven. Met de enorme prijsstijgingen was dat onmogelijk. Pas nadat ik financiële steun kreeg, kon ik weer kleine porties gezond eten kopen en mijn kinderen redelijk te eten geven. Maar ik ben bang voor hun gezondheid. Ik weet dat ze eigenlijk te weinig gezonde voedingsstoffen binnenkrijgen. Ik zelf al helemaal niet, maar mijn kinderen zijn de hoogste prioriteit. Mijn moeder heeft me geleerd sterk te zijn” vertelt Hayat. Zij is een Libanese van vijftig jaar en woont in de wijk Bachoura in Beiroet.
Waarom Libanon?
Vluchtelingencrisis
Coronacrisis
Economische crisis
Basisvoorzieningen onvoldoende beschikbaar
Politieke instabiliteit / sociale onrust
